Jakie są różnice pomiędzy kredytem denominowanym, a indeksowanym?

Choć przepisy prawa bankowego nie zawierają definicji legalnej kredytu denominowanego, ani kredytu indeksowanego, jest to zagadnienie istotne ze względu na określenie treści zobowiązania oraz skutków jego niewykonania.

Między kredytem denominowanym, a indeksowanym występuje zasadnicza różnica, która dotyczy tego, w jakiej walucie jest określona wartość zobowiązania w umowie, a w jakiej walucie zostaje ono wypłacone.

Kredyt denominowany, to kredyt, w którym jego kwota wyrażona została w walucie obcej np. CHF, ale zgodnie z postanowienia umowy kwota kredytu przeliczana jest według kursu danego banku w dniu uruchomienia kredytu. W takim przypadku kredytobiorca nie mógł wiedzieć, ile dokładnie środków dostanie po tej operacji. Spłata rat kredytu odbywała się w złotówkach w oparciu o aktualny kurs, stąd wysokość rat znacząco się różniła na przestrzeni lat od daty zawarcia umowy.
Jednak odwołanie do tabeli kursów wymiany samego banku sprawia, że to on – bez niczyjego nadzoru – sam mógł ustalić jego wysokość, a kredytobiorca nie miał na to żadnego wpływu.

Kredyt indeksowany, to kredyt walutowy, w którym suma kredytu jest wyrażona i wypłacana w walucie polskiej, indeksowanej do CHF, którą w dniu wypłaty przeliczano na walutę obcą (franki szwajcarskie) i księgowano jako saldo zadłużenia, a w przypadku rat, każdą z nich przeliczano z waluty obcej na walutę polską, zawsze według jednostronnie ustalanej przez bank tabeli.

Zarówno przy kredycie indeksowanym, jak i denominowanym kursy nie były uzgadniane indywidualnie z kredytobiorcami, ani też znane w chwili podpisania umowy. Bank jako silniejsza strona umowy dysponował pełną swobodą w określaniu i zmienianiu ich wysokości, albowiem nie istniały żadne kryteria umożliwiające ich weryfikację.